Դուք արդեն գնե՞լ եք ձեր իդեալական ուսապարկը: Սակայն հարմարավետ և թանկարժեք ուսապարկ ունենալը միայն գործի կեսն է: Պետք է իմանալ, թե ինչպես դասավորել ուսապարկը: Մեր արշավական իրերը լինում են տարբեր քաշի և չափսի, նաև տարբերվում են ըստ անհրաժեշտության: Ահա այս չափորոշիչների վրա հիմնվելով էլ պետք է դասավորել ուսապարկը: Մենք առանձնացրել ենք մի քանի խորամանկություն, որոնց շնորհիվ դուք ուսապարկում քաշ և տարածք կխնայեք:

Ուսապարկը դասավորելու փորձը մարդիկ ձեռք են բերում ժամանակի ընթացքում՝ արշավից արշավ հմտանալով դրանում: Այնպես որ, եթե այս հոդվածը կարդալուց հետո ձեզ մոտ միանգամից չստացվի ճիշտ հավաքել ուսապարկը, ոչ մի դեպքում չհուսահատավեք:

Ներքևի նկարի սխեման հիմնականում վերաբերում է մի քանի օրանոց թրեքինգների համար նախատեսվող ուսապարկի դասավորությանը, քանի որ մեծ ծանրություների դեպքում քաշի ճիշտ բաշխումն առավել կարևոր է դառնում: Սակայն մեկօրյա արշավների ժամանկ էլ կարող եք առաջնորդվել հետևյալ սկզբուքնով: Պարզապես այդ ժամանակ ամեն ինչ ավելի հեշտ կլինի:

• Նախ ներկայացնենք ուսապարկը դասավորելու սկզբունքն ըստ իրերի․

1. Ուսապարկի ներքևի բաժնում դնում ենք համեմատաբար թեթև, բայց չափսերով մեծ իրերը՝ քնապարկ, փոխնորդ հագուստից որոշ բաներ, փետուրե հագուստ, փչովի բարձ և այլն:
2. Ամենածանր իրերը պետք է լինեն մեջքին կպած՝ գոտկատեղից մինչև թիակներն ընկած հատվածում, որպեսզի մեջքի և գոտկատեղի ուժեղ մկաններն իրենց վրա վերցնեն քաշը, իսկ մեջքին մոտիկ լինելու շնորհիվ, այն չշեղի ծանրության կենտրոնը: Եթե ծանրացնեք ուսապարկի հատակը, ապա այն ձեզ անըդնհատ կքաշի ներքև, եթե վերևը՝ ուսապարկը ճոճ կտա և կշեղի ծանրության կենտրոնը, բացի այդ մեջքից հեռու գտնվելու պատճառով դուք ավելի շատ կզգաք ուսապարկի ծանրությունը: Որպես կանոն մեջքին մոտիկ տեղավորում են երկաթյա իրերը, վրանը, փոխնորդ կոշիկները, ծանր քաշ ունեցող սնունդը: Դրա առջևում տեղադրում ենք ամենածանրից մի փոքր թեթև իրեր՝ հագուստ, սնունդ, տարբեր գործիքներ, սպասք:
3. Հիմնական բաժնի վերևի մասում դնում ենք թեթև, փխրուն և առաջին անհրաժեշտության իրերը՝ լապտեր, power bank, անձրևապաշտպան բաճկոն, գլխարկ, ակնոց և այլն: Այնպիսի իրեր, որոնք պետք են գալիս քայլքի ընթացքում:
4. Ուսապարկի գլխի գրպանում խորհուրդ ենք տալիս դնել դեղատուփը, որպեսզի պատահարի դեպքում ոչ մի բան չխանգառի ձեզ այն արագ հանել և օգտագործել:

• Կախված երթուղու երկարությունից և օրերի քանակից համապատասխան չափսի ուսապարկ ընտրեք: Ինչպես անհրաժեշտ չափսից փոքր ուսապարկը, այնպես էլ ավելորդ մեծ ուսապարկն անհարմարություններ կստեղծի:
• Մի՛ թողեք ուսապարկը հավաքելու գործընթացը վերջի պահին: Որքան էլ տրամաբանակ է հնչում, գրեթե բոլորը ծուլանում կամ չեն հասցնում դա նախօրոք անել: Իրերի ցուցակ կազմեք, դասավորեք ամեն ինչ ձեր առջև և հերթով տեղավորեք ուսապարկում: Ամեն իրը տեղավորելուց ցուցակում նշում կատարեք:

  Այնուհետև կասկածեք, որ ինչ-որ բան մոռացել եք դնել, քանդեք, թափեք ամբողջ ուսապարկի պարունակությունը, համոզվեք, որ չէիք մոռացել և նորից ամբողջը տեղավորեք: Եվ այդպես ամենաքիչը երեք անգամ:

• Բացի քաշից, իրերը դասավորելուց առաջնորդվեք նաև ըստ անհրաժեշտության սկզբունքի: Այսինքն՝ վրանը, քնապարկը, ընթրիքի սնունդը, գազօջախը և մնացած ամբողջ ճամբարային գույքը դրեք խորքում, փոխնորդ հագուստը նույնպես: Իսկ թեթև սնունդը, քաղցրավենիքը, լապտերը, ձեռնոցը, գլխարկը, բաճկոնը և այլ նմանատիպ իրերը պետք է դնել վերևում, որպեսզի քայլքի ընթացքում ամբողջ ուսապարկը տակնուվրա չանեք դրանց հասնելու համար:
• Բաշխեք սնունդն ըստ օրերի՝ առանձին բաժիններով փոքր տոպրակների մեջ: Այդպես ավելի հարմար և խնայող կլինի, քան ամբողջ տուփով թեյը, սուրճը, վարսակը ձեզ հետ վերցնելը: Կարելի է փաթաթել կպչուն սննդային թաղանթով: Այդպես սնունդը պաշտպանված կլինի ջրից և հնրավորինս քիչ տարածք կզբաղեցնի։

• Անպայման ունեցեք անձրևապաշտպան թիկնոց ուսապարկի համար: Այլապես դուք վտանգում եք հորդառատ անձրևի դեպքում թրջել ներսում եղած ամեն ինչ: Ժամանակակից ուսապարկերը ստեղծվում են ջրադիմացկուն նյութերից, սակայն ջուրն, այնուամենայնիվ, կարող է ներթափանցել: Թրջվելով՝ ուսապարկը շուտ կմաշվի և կծանրանա:
• Աշխատեք զերծ մնալ ուսապարկի վրա դրսից իրեր կախելուց: Ոմանք, չգիտես ինչու, սիրում են իրերի մի զգալի մասը կախել ուսապարկից: Կոշիկներ, սպասք, վրան, ներքնակ, եթե վերջին երկուսը դեռ կարելի է հասկանալ, քանի որ իրենց չափսերով անհարմար են ներսում տեղավորելու համար, ապա կոշիկներ և սպասք կախելը բացարձակ անիմաստ մտահղացում է: Նախ, կոշիկները կարող են թրջվել և վնասվել, իսկ սպասքն անըդհտատ ձայներ է հանելու և նյարդայնացնի ձեզ: Այդ ամենը միասին շեղում են ծանրության կենտրոնացումը:
• Օգտագործեք կոմպրեսիոն պարկեր իրերն իրարից առանձնացնելու համար: Տեսակավորեք հագուստն ըստ նշանակության՝ գիշերային, թեթև քայլքի, տաք շորեր, փոխնորդ, կեղտոտված հագուստ: Այդպես ավելի հեշտ կլինի կողմնորոշվել:

• Վրանը նույնպես կարելի է ներսում տեղավորել՝ անկախ չափսերից: Դուք կարող եք վրանը տեղավորել կոմպրեսիոն պարկի մեջ, կամ ընդհանրապես առանձնացնել վրանն ու արտաքին տենտը և առանձին-առանձին տեղավորել փոքրիկ կոմպրեսիոն պարկերի մեջ: Իսկ աղեղներն ու մեխերը կարող եք կապել կողքի ճոպաններից։
• Միշտ մինչև վերջ ամուր ձգեք ճոպանները: Որպեսզի ամեն ինչ ամուր իրար կպած լինի և ուսապարկի պարունակությունը չշարժվի ներսում: Սա և՛ հարմար է, և՛ ապահով:

Կարծես թե այսքանը: Այս խորհուրդները կարդալուց հետո տանը փորձեք մի քանի անգամ ուսապարկը ճիշտ դասավորել: Փորձեք տարբեր կոմբինացիաներ՝ մինչև կհասկանաք ձեզ համապատասխան ձևը: Հետո փորձեք անհրաժեշտ իրն արագ գտնել ուսապարկում, առանց ամեն ինչ ներսում տակնուվրա անելու: Մտքում կրկնեք և փորձեք անգիր սովորել, թե ինչը որտեղ եք դրել: Սա կարող է շատ կարևոր լինել արտակարգ իրավիճակներում և ահռելի ժամանակ խնայել:

Սույն հոդվածի հեղինակային իրավունքը պատկանում է armgeo.am կայքին։ Հոդվածի բովանդակությունը կարող է մեջբերվել, օգտագործվել այլ կայքերում, միայն ակտիվ հղում պարունակելով դեպի սկզբնաղբյուրը:

Օգտակար է իմանալ

Մեր օրգանիզմը բարդ և փխրուն մեխանիզմ է: Դրա բնականոն աշխատանքի համար անհրաժեշտ է մի քանի նախապայման՝ մթնոլորտային ճնշման և ջերմաստիճանի բարենպաստ պայմաններ, բավարար քանակությամբ սնունդ և հեղուկ, տարբեր միկրոտարրեր և վիտամիններ: Բավական է միայն սրանցից մեկի բնականոն քանակը խախտվի, և օրգանիզմը դուրս է գալիս հավասարակշռությունից, սկսվում են պակասի կամ ավելցուկի հավասարակշելու գործընթացներ, ինչը, երկարատև ազդեցության դեպքում, կարող է լուրջ հետևանքներ թողնել մարդու օրգանիզմի վրա: Սրանց մեջ հատուկ կարևորության է արժանացել ջրազրկումը: Մեր օրգանիզմն ավելին քան 65%-ով բաղկացած է ջրից, այդ իսկ պատճառով ջուրը չափազանց կարևոր է մեր օրգանիզմի համար: Ջրի շնորհիվ են բոլոր սննդարար նյութերը լուծվում արյան մեջ և հասնում մեր բջիջներին, հետևաբար ջրի ոչ բավարար քանակության դեպքում օրգանիզմը չի ստանում բավարար քանակությամբ սննդանյութեր և ուժասպառ է լինում: Այդ երևույթը կոչվում է ջրազրկում: Այն տեղի է ունենում, երբ մեր մարմնից կորցրած հեղուկի քանակն ավելի մեծ է լինում, քան ստացածը: Հեղուկ մենք կորցնում ենք քրտինքի, շնչառության, արտազատման միջոցով:

Դրան նպաստում է բարձր լեռնային պայմաններում չոր օդը: Քանի որ շնչառության ընթացքում չոր օդը մեր օրգանիզմից «կլանում» է խոնավություն և արտաշնչելուց իր հետ տանում այն: Բայց ամենաշատ հեղուկ մենք կորցնում ենք քրտինքի, փսխումների և փորլուծության հետևանքով։ Սրանք առողջական խնդիրներ են, որոնք հաճախ են պատահում բարդ լեռնային վերելքների ժամանակ, այդ պատճառով անհրաժեշտ է հիշել, որ նման դեպքերում տուժածն առավել խոցելի է:

Ինտենսիվ ֆիզիկական աշխատանքի, հատկապես ցիկլային սպորտաձևերի ժամանակ (վազք, քայլարշավ, հեծանվասպորտ, լող) քրտինքի հետ ավելի ինտենսիվ օրգանիզմը կորցնում է տարբեր միկրոտարրեր՝ աղեր, էլեկտրոլիտներ, որոնք շատ կարևոր են օրգանիզմի նյութափոխանակության համար, մասնավորապես,  հենց հանքանյութերն են կարգավորում բջջաթաղանթի կողմից հեղուկի կլանման արագությունը և արյան մեջ ջրի լուծման գործընթացը: Եթե այս նյութերի անհրաժեշտ քանակը պակասում է, օրգանիզմը սկսում է թուլանալ, խախտվում է նյութափոխանակությունը: Սա նաև նպաստում է այլ խնդիրների առաջացմանը, օրինակ՝ հիպոթերմիայի, արևային հարվածի կամ լեռնային հիվանդության:

Ինչպե՞ս է տեղի ունենում ջրազրկումը

Ե՞րբ է կարելի համարել, որ օրգանիզմը ջրազրկված է, որո՞նք են դրա նախանշանները և ինչպե՞ս պայքարել դրա դեմ: Ջրազրկումը պայմանականորեն կարելի է բաժանել բարդության երեք աստիճանի․

• Թեթև ջրազրկում, երբ օրգանիզմը կորցնում է սեփական քաշի 3-5%-ը
• Միջին աստիճանի ջրազրկում՝ քաշի 6-9%
• Ծանր աստիճանի ջրազրկում՝ 10% և ավելի

Իսկ եթե ավելի պարզ խոսենք՝ պարզապես առաջնորդվեք հետևյալ կանոնով․ դուք չպետք է ծարավ զգաք: Եթե ունեցաք ծարավի զգացում, նշանակում է ջրազրկումն արդեն սկսվել է: Դրանից խուսափելու ամենապարզ եղանակը գործողության ողջ ընթացքում փոքր կումերով կանունավոր ջուր խմելն է:

Ջրազրկման միջին մակարդակում հայտնվում են հետևյալ նախանշանները.

• Ծարավի զգացում
• Գլխապտույտ և գլխացավ
• Խումհարի զգացողություն (похмелье)
• Չորություն բերանի խոռոչում
• Թուլություն, ուժասպառ զգացողություն
• Հաճախակի և մակերեսային շնչառություն
• Արագ սրտի զարկ, րոպեում 100 կծկում հանգիստ վիճակում
• Մարմնի ջերմաստիճանի անկում, մասնավորապես վերջույթներում

Եթե բանը հասել է սրան, ապա իրավիճակն արդեն լուրջ է, սա կարող է ծանր պաթոլոգիական վիճակի հանգեցնել: Պետք է անհապաղ դադարեցնել վերելքը, հանգիստ դիրք ընդունել ստվերի տակ և փորձել վերականգնել օրգանիզմի ջրային բալանսը:

Ինչպե՞ս խուսափել ջրազրկումից

Ինչպես արդեն գիտենք, ավելի հեշտ է կանխարգելել, քան հետո վերացնել հետևանքները: Ջրազրկումը կանխելն ավելի պարզ է, քան որևէ այլ երևույթը: Ջուր խմեք, այո՛, պարզապես շատ ջուր խմեք:

Իսկ եթե ավելի պարզ, ապա հետևե՛ք հետևյալ քայլերին.

• Նախ մինչև արշավը սկսելը շատ ջուր խմեք, որպեսզի նախապես ունենաք ջրի անհրաժեշտ պաշարը և չկորցնեք այն արշավը դեռ չսկսած:

• Քայլքի ընթացքում, ամեն 10 – 15 րոպեն մեկ, փոքր կումեր արեք, որպեսզի միշտ պահեք ջրային բալանսը: Երկար ժամանակ չխմել, իսկ այնուհետև միանգամից մեծ քանակությամբ ջուր խմելը կարող է հակառակ ազդեցությունն ունենալ, քանի որ օրգանիզմը չի հասցնի յուրացնել այդ քանակությունը: Պատկերացրեք սա կաթիլային ոռոգման սկզբունքով:
• Մի մոռացեք խմել, երբ կանգնում եք դադարի կամ հաց ուտելու: Դադարը հիանալի ժամանակ է, որպեսզի լրացնեք օրգանիզմի ջրի պաշարները:
• Օգտագործեք հիդրացիոն պարկ, կամ ուսաթոկերից կախվող ձողիկով ջրի շիշ, որպեսզի ամեն անգամ չծուլանաք շիշը հանել ուսապարկից:
• Օգտագործեք իզոտոնիկներ և սպորտային այլ հավելումներ: Սրա մասին ավելի մանրամասն կխոսենք քիչ ուշ:
• Հետևեք մեզի գույնին: Նորմալ վիճակում այն պետք է համարյա անգույն լինի: Եթե գույնը մգվում է, նշանակում է՝ դուք ջրազրկվում եք: Բացառություն են կազմում այն դեպքերը, երբ դուք ընդունում եք որոշակի վիտամինային կուրս կամ այլ դեղեր, կամ ունեք որոշակի հիվանդություն՝ նմանատիպ ախտանշաններով:

Իզոտոնիկներ

Իզոտոնիկների մասին բազմիցս խոսել ենք այլ նյութերում, և նշել դրանց կարևորության մասին: Սակայն հարկ ենք համարում այս նյութում առավել մանրամասն անդրադառնալ այս թեմային, քանի որ մարդկանց մոտ կարծրացած կարծիք կա, որ ցանկացած հավելում, դեղամիջոց կամ վիտամին դա «քիմիա» է և վնասակար է առողջությանը: Բայց թե ինչի՞ն է վնաս, ինչո՞վ է վնասում, ինչի՞ հաշվին՝ ոչ ոք հիմնավորել չի կարողանում:

Ակտիվ ֆիզիկական աշխատանք կատարելիս քրտինքի հետ օրգանիզմը կորցնում է մեծ քանակությամբ հանքանյութեր և էլեկտրոլիտներ: Դրանց առկայությունն արյան մեջ մեծ նշանակություն ունի: Դրանց շնորհիվ ջուրն ավելի արագ և արդյունավետ է ներծծվում բջջաթաղանթից ներս, դրանք կարգավորում են նյարդային հանգույցների աշխատանքը, մկանային կծկումները, նյութափոխանակությունը: Դրանց պակասից օրգանիզմը սկսում է արագ ուժասպառ լինել, տեղի են ունենում անկառավարելի ջղաձգումներ, կոորդինացիայի կորուստ և, ի վերջո, նույնիսկ գիտակցության կորուստ: Բանն այն է, որ ջրազրկումը շարունակվում է, անգամ եթե դուք ջուր եք խմում, որոշ դեպքերում սովորական ջրի հանքայնությունը չի բավարարում պակասը լրացնելուն: Հաճախ արշավների ընթացքում զգում եք գլխախտույտ, գլխացավ, խումհարային զգացողություններ: Դա հենց ջրազրկումն է:

Օրգանիզմին պետք է օգնել հաղթահարել այս իրավիճակը: Եվ այստեղ մեզ օգնության են հասնում իզոտոնիկները: Իզոտոնիկները ներկայացվում են փոշու կամ հաբերի տեսքով, որոնք լուծվում են ջրում: Դրանց հիմնական բաղադրիչներն են՝ աղեր, տարբեր հանքանյութեր, էլեկտրոլիտներ, սոդա: Որոշ տեսակներ պարունակում են հավելյալ վիտամիններ, պարզ ածխաջրեր, ամինաթթուներ: Այս ամենն օգնում է օրգանիզմին մնալ տոնուսի մեջ մինչև երեկոյան ճամբարում ինչպես հարկն է սնվելը:

Իզոտոնիկը պետք է սկսել խմել ֆիզիկական ակտիվությունը սկսելուց մոտ 20 րապե առաջ, շարունակել փոքր կումերով խմել ընթացքում և ավարտից հետո նույնպես շարունակել խմել, որպեսզի օրգանիզմում միկրոէլեմենտների և հեղուկի կորուստ չլինի:

Հետևելով այս պարզ կանոններին դուք կխուսափեք ջրազրկումից: Դրանց հետևելը շատ պարզ է:

Օգտակար է իմանալ